Gevaarlijke boottochtjes - walcheren40-45

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Gevaarlijke boottochtjes

Ko (12):  “De bevolking van Walcheren was dan wel bevrijd maar ondertussen werden de inwoners als het ware door de zee gevangen gehouden. Velen waren wel hun dorpen ontvlucht, maar zaten nu binnen de bolwerken van Middelburg of in de omgeving van Domburg, Oostkapelle, Vrouwenpolder en Zoutelande. Een klein aantal was gebleven in hun eigen dorp, doordat van de meeste dorpen de kern van het dorp met de kerk als middelpunt droog was gebleven. Alleen een smalle strook langs de duinen was vrij van zeewater en gaf wat onderlinge verbinding. De dorpskernen, die rondom in het zeewater lagen waren uitsluitend te bereiken per boot, houten vlot of kano, die de mensen inmiddels zelf gemaakt hadden.
Voor de bootbemanning was het uitkijken geblazen, omdat het varen over de Walcherse binnenzee het nodige risico meebracht. Men moest steeds rekening houden met door het water bedekte objecten, zoals brugleuningen, hekken enz. Zelf ben ik vaak met een van die vervoermiddelen meegegaan om in Middelburg te kunnen komen. In de eerste maanden na de bevrijding heb ik nog enkele weken meegewerkt aan het dempen van de bomtrechters in en langs de Schelpweg Domburg-Westkapelle. Een paard en een driewielkipkar verleenden hierbij goede diensten. Zelf fungeerde ik hierbij als paardenknecht.”

Foto's Neeltje Flipse-Roelse



 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu