Brandweerriem Charley - walcheren40-45

Wanneer in juni 1944 de Engelse commando’s landen in Normandië is Charley Harding er ook bij. Hij is kok. Hij zit dicht bij het vuur en wil op zijn manier de mensen in Frankrijk helpen door hen regelmatig eten te geven, uiteraard uit de voorraad van het leger. Wanneer ze weer vertrekken krijgt hij als bedankje een riem met een bijzondere Franse gesp. Hij doet de riem om en gaat terug naar Engeland. Daar moet hij wachten tot de volgende oproep voor de landing in Westkapelle. Ook daar is hij bij, maar nu met de riem om die hij in Frankrijk kreeg. Charley raakt gewond en keert terug naar Engeland, met riem. In 1945 keert hijterug naar Zeeland om te helpen met de wederopbouw, met de riem in zijn broek.

Hij wordt gestationeerd in Goes bij een particulier gezin, de familie Merison. Daar blijft hij een tijdje. Wanneer hij weer naar huis kan geeft hij de riem aan de 12 jarige zoon Tonnie. Dat is de jongen, links op de foto. De jongen rechts op de foto is de broer van Tonnie: Herman. Tonnie heeft de riem altijd bewaard, alleen de naam van de gulle gever is blijven hangen, voor de rest wist hij niet veel meer. Hij weet dat de commando Charley Harding heet, dat is de man rechts van Tonnie. Hij weet ook dat de vriend Bill White heet. Dat is de man tussen Charley en Herman. Toen Tonnie op leeftijd kwam, heeft hij de riem aan het Polderhuis geschonken. Inmiddels is Tonnie overleden in februari 2015. Wij hebben geprobeerd om meer over de twee Engelse mannen te achterhalen met behulp van het Engelse blad The Globe & Laurel waar het Royal Marines Museum in schrijft. Maar het is ons niet gelukt om meer gegevens te achterhalen.